زندگی عاشقانه خسرو و شیرین بر اساس زندگی پر فراز و نشیب خسرو و شیرین شاهزاده ارمنی رقم خورده است. خسروپرویز در سال 590 میلادی تاجگذاری نمود و رسما شاهنشاه شد. اتفاقات بسیاری در طول حکومت وی رخ داد که در این مکان نمی گنجد ولی زندگی زناشویی این پادشاه حماسه ای را در کشور ما رقم زد که امروز نیز جای خود را در تاریخ ما به شکل زیبایی حفظ کرده است. بسیاری از بزرگان شعر و ادب و تاریخ پیرامون این حماسه سروده هایی را از خود به جای گذاشتند تا نسلهای آینده از آن بهره ببرند همچون فردوسی بزرگ، نظامی گنجوی، وحشی بافقی و چند تن دیگر از بزرگان

پای بر سینه ی این راه زدیم

پای کوبان، دست در دست گذر می کردیم

گویی اما ته این راه دراز

دزد شبگیر جنون منتظر است

من و عشق و تو و این راه دراز

همه روز و همه شب

در پی یافتن سایه درختی، آبی

قرارمان فصل انگور شراب که شدم بیا

                    توجام بیاور من جان جام راخالی ازجان کن

هراسی نیس ......... 

فقط توخوش باشی همین برایم کافیست......

نشسته بود، و گوسفندانش پیش چشم او، علف‏ هاى زمین را به دهان می گرفتند و می جویدند. صدها گوسفند، در دسته ‏هاى پراکنده، منظره کوهستان را زیباتر کرده بود. پشت سرش چند صخره و کوه و کتل، به صف ایستاده بودند. ابراهیم، به چه می ‏اندیشد؟ به شماره گوسفندانش؟ یا عجایب خلقت و پرودگار هستى؟

لیلی دختری زیبا از قبیله عامریان بود و مجنون پسری زیبا از دیار عرب،

نام اصلی او قیس بود و بعد از آشنایی با لیلی او را مجنون یعنی دیوانه خواندند

چرا که او دیوانه بار دور کوه نجد که قبیله لیلی در آنجا بود طواف می کرد

قیس با لیلی در راه مکتب آشنا شد و این دو شیفته یکدیگر شدند. 

پدر لیلی مردی مشهور و ثروتمند بود